Blog 4 Pory Roku


Zamierające świerki serbskie


Grzyb Setomelanomma holmii został opisany we Francji. Najbardziej podatnym gospodarzem jest świerk kłujący oraz inne pokrewne odmiany. Zostało stwierdzone, że grzyb jest związany z objawem nagłego zrzucenia igieł, ale nie udowodnione, że to on prowadzi do śmierci rośliny. Na łodygach i łuskach pąków świerków grzyb tworzy czarne, małe struktury, które produkują zarodniki. Jednakże inne grzyby występujące na świerkach, również wytwarzają podobne struktury. Do zdiagnozowania konieczne jest wykonanie badania mikroskopowego, które potwierdzi obecność grzyba Setomelanomma.

Objawami choroby są żółknące starsze igły świerków, a następnie ich brązowienie. Często do jesieni wypadają wszystkie igły na dotkniętych przez grzyb gałęziach, z wyjątkiem najmłodszych.

Grzyb ten nie jest problemem zdrowego drzewa w sprzyjającym środowisku. Podczas, gdy drzewo przeżywa stres lub zostaje osłabione przez suszę, zaatakowane przez inny patogen Setomelanomma holmii może przyczynić  się do śmierci drzewa.

Ponieważ jest to stosunkowo nowa choroba, niewiele wiadomo na temat jej cyklu życiowego.

 

Podobne objawy żółknących igieł występują podczas choroby brunatnienia igieł świerka. Choroba powodowana jest przez grzyb Rhizosphera kalkhoffii.

 Różnica występowania patogenów :

Setomelanomma holmii Rhizosphera kalkhoffii
Objawy w różnych miejscach na roślinie Objawy początkowo widoczne tylko na najniższych pędach
Choroba objawia się na dolnych partiach pędów Najczęściej choroba występuje na szczytowych partiach pędów

 

Jeśli choroba nie jest zwalczana, po kilku sezonach świerk umiera.

Konieczne jest zbieranie i usuwanie opadłych igieł, ponieważ w przypadku choroby brunatnienia igieł świerka, grzyb na nich zimuje i wiosną infekuje roślinę.

Drzewa opryskujemy po zauważeniu pierwszych objawów w maju środkami grzybobójczymi : Score 250 EC, Sarfun 500 SC

 

Opracowanie i zdjęcia: Rafał Ślusarek